ارتودنسی شاخه ای از علم دندانپزشکی است که هدف آن تشخیص، پیشگیری و درمان بی نظمی‌های موجود در دندانها و صورت می باشد. اصطلاح علمی که جهت این مشکلات به کار می رود "مال اکلوژن" می‌باشد که به معنی بد جفت شدن است. درمان ارتودنسی شامل طراحی، کاربرد و کنترل ماهرانه وسایل تصحیح کننده از قبیل براکت، هد گیر،پلاک های متحرک و غیره جهت ردیف کردن دندانها و فکیــن و ایجاد یک صورت متناسـب می‌باشد.
کودکان و بزرگسالان هر دو می توانند از مزایای درمان ارتودنسی بهره مند شوند زیرا دندانهای سالم را در هر سنی می‌توان حرکت داده و منظم نمود. اما از آنجایی که کنترل رشد و تکامل در درمان بعضی از مشکلات ارتودنسی امری ضروری می باشد، انجمن ارتودنتیست‌های آمریکا توصیه نموده است که از تمام کودکان زیر سن ۷ سال، یک معاینه ارتودنسی بعمل آید، زیرا در بعضی از موارد، هرچه درمان زودتر شروع شود، مراحل درمان آسانتر می‌گردد و در صورتی که تا پایان رویش دندانهای دائمی که رشد صورت در حال اتمام است صبر شود، تصحیح روابط دندانی فکی مشکل تر می‌شود.
چه عواملی باعث مشکلات ارتودنسی می‌گردد؟
علل ارثی
- شلوغی دندانها
- فاصله‌های اضافی بین دندانها
- دندانهای اضافی
- فقدان بعضی از دندانها
- روابط نادرست فکی، دندانی و صورتی
علل اکتسابی
- در اثر ضربه
- مکیدن انگشت یا پستانک
- انسداد راه هوایی ناشی از بزرگی لوزه ها یا "آدنوئید"
- پوسیدگی دندان ها
- از دست دادن زودرس دندانهای شیری یا دائمی
این مشکلات نه تنها موجب نامرتبی دندانها می‌گردد، بلکه باعث ظاهر نامناسب و تکامل ناقص صورت نیز می‌شود.